Dwudziesty czwarty - Wściekłość

PERSPEKTYWA MIKE’A

  Przechodziliśmy przez szkolne korytarze. Przez całą noc myślałem nad tym planem. Musi się udać. Z Avady to niezłe ziółko. Może łatwo ulegnie patrząc na to, gdzie wziąłem ją wtedy, kiedy ją poznałem. Jednak ciężko ją rozgryźć. Ten błysk wtedy w jej oczach, to nic zwyczajnego. Coś musi ukrywać. Czułem to.

  - Malfoy, mam wątpliwości, że to wszystko wypali…

  - Zamknij się Johnson i weź się go trzymaj, bo inaczej wszystko spieprzysz.

  - Dlaczego ja muszę mieć akurat Kaję?

  - Bo tak. A co? Boisz się mojego braciszka?

  Milczał. Zacząłem się śmiać.

  - Sebastian, ogarnij się. On nawet muchy nie zdoła tknąć.

  - A nie mógłbym się zamienić z Bryanem?

  - Nie, Domi mi całkowicie odpowiada – wtrącił się Camello.

  - Zamknijcie się obydwoje! Trzymać się planu! Macie grać. PERFEKCYJNIE – warknąłem.

  Na drugim piętrze napotkaliśmy się na nasze ofiary. O czymś intensywnie między sobą rozmawiały. Kusiło mnie, by ich podsłuchać. Jednakże tym razem musiałem się trzymać własnego planu.

  - Witam panny Snape – odezwałem się, kiedy całą trójką podeszliśmy do rodzeństwa.

  Spostrzegłem jak Kaja obrzuca mnie podejrzanym spojrzeniem, jednak skupiłem uwagę na Avadzie.

  - Av, może porozmawiamy? Przejdziemy się.

  - Ona nigdzie z tobą nie pójdzie – odezwały się dwie pozostałe.

  - Oj Domi, daj spokój i się wyluzuj – odparł Bryan, uśmiechając się.

 PESRPEKTYWA KAI

  Wymieniłam z dziewczynami spojrzenia. Skąd Camello wiedział, jak ma na imię Domi? Z Avadą znam

Bryana, ale tego drugiego w ogóle nie rozpoznawałam.

  - Mamy pewne sprawy do załatwienia – warknęłam.

  - Te sprawy chyba mogą zaczekać, Kajusiu – wtrącił się ten drugi.

  Miał rude włosy i zielone oczy. Jednak jego odcień włosów był bardziej taki… rażący. Zaś tęczówki… tajemnicze. Jednak nie aż tak bardzo, jak oczy Dracona… Mojego Dracona.

  - Kajusiu? – Uniosłam brew. – Kim ty właściwie jesteś?

  - Sebastian. Sebastian Johnson. Twój przyszły wybranek – uśmiechnął się w… dość dziwny sposób, którego nie umiałam opisać..

  Spojrzałam na dziewczyny i wybuchłyśmy śmiechem. Obie wiedziały, co czuję do Dracona, a co on do mnie.

  - Przyszły wybranek? – zaśmiała się Domi. – A do czego? Do pracy jako pokojówka?

  Przybiłyśmy sobie wzajemnie piątki. Co jak co, ale cieszyłam się, iż mam takie kochane siostry.

  Johnson jednakże nie był zadowolony. Poczerwieniał ze złości.

  - Nie pozwalaj sobie na wiele, Snape – syknął.

  Spojrzała na niego, zaczesując grzywkę za ucho.

  - Bo co?

  Uniósł gwałtownie rękę i już był blisko jej twarzy, jednakże w ostatniej chwili chwyciłam jego nadgarstek, kiedy dłoń znalazła się bardzo blisko policzka szatynki. Trzymałam ją w stalowym uścisku. W moich oczach zapłonęły iskry złości.

  - Nikt. Nie. Będzie. Podnosił. Ręki. Na. Kogokolwiek. Z. MOJEJ. RODZINY! – syknęłam, ściskając palce na jego skórze, pozostawiając intensywne ślady.

  Wyrwał energicznie swoją rękę.

  - Nikt mi nie będzie rozkazywał, a w szczególności taka gównia… - Spostrzegłam, jak Malfoy szturchnął go lekko w żebro, co najwidoczniej nie poczuł. - …ra jak ty!

  - Czyżby?

  - Ja cię znam, Snape. Nie tak jak twoja matka, z którą nie miałaś kontaktu od lat niemowlęcych.

  Zacisnęłam usta. Postanowiłam to przemilczeć. Jeszcze mnie to bolało.

  - Coś jeszcze? – sarknęłam.

  - Porozmawiaj sobie lepiej z Domi – uśmiechnął się kpiąco.

  - Niby o czym?

  - O tym, jaką jest dziwk…

  Ścisnęłam dłoń w pięść i uderzyłam go wściekła w twarz. Uderzenie było tak mocne, że upadł na ziemię.

  - Spierdalaj stąd, Johnson – syknęłam, przez zaciśnięte zęby. – Odpierdol się w końcu od mojej rodziny. – Złapałam dziewczyny za przedramiona i minęliśmy ich szybkim krokiem i zniknęłyśmy im z oczu.

PERSPEKTYWA MIKE’A

  - Kurwa, Johnson! – warknąłem. – Co ty odpierdoliłeś?!

  - To ona mi przywaliła w twarz!

  - Miałeś trzymać język za zębami idioto.

  - Dobra, nie marudź, tylko mi powiedz, jak teraz mam się za nią zabrać.

  - Mnie się pytasz? – Roześmiałem się drwiąco. – Ty spieprzyłeś sprawę, więc ty to wszystko odkręcasz. I nie ma teraz błagania mnie o litość. Masz zrealizować swoją rolę w planie.

  - Chociaż jedna rada, Mike. Proszę…

  - A cóż to? – prychnął Bryan. – Ślizgon, który prosi?

  - Zamknij się, Camello. A ty, Sebastian. Jedna jedyna rada: Teraz uważaj na Dracona, bo może ci teraz tak przypieprzyć, jeśli Kaja tylko piśnie słówko o tym zdarzeniu.

  Przełknął ślinę. Jednak po chwili uśmiechnął się szyderczo.

  - No to trzeba będzie doprowadzić do tego, że w ogóle nie będzie miała możliwości wygadania się słynnemu Draconowi Malfoyowi.